Sejm koronacyjny młodego króla za życia jeszcze starego króla. Sejm w Krakowie. 1530 r.

Po przeprowadzeniu nieoczekiwanej elekcji młodego syna królewskiego, Zygmunta Augusta, za życia jego ojca, na sejmie zwykłym w Piotrkowie 18 grudnia 1529 r., podjęto decyzję o zwołaniu sejmu koronacyjnego. Sejm zaczął obrady 2 marca, po koronacji króla Zygmunta Augusta, mającej miejsce 20 lutego 1530 r., po której nastąpiły trwające kilka dni uroczystości. Podczas obrad sejmowych miano zajmować się korekturą praw i taksacją dóbr ziemskich. Król Zygmunt I wydał 26 marca 1530 r. uniwersał, w którym zagwarantował, że po elekcji vivente rege (za życia króla) swojego syna na drugiego obok niego króla w Polsce - co wywołało polityczną burzę z powodu naruszenia prawa - trwałą podstawą objęcia tronu w Polsce jest elekcja, mająca nastąpić po śmierci każdego władcy. W czasie trwania sejmu przybyło poselstwo króla Węgier Jana Zapolyi, znajdującego się w trudnej sytuacji wobec Habsburgów i Turcji. Sprawą polityki wobec Węgier zajmował się senat. Sejm zakończył obrady po 4 kwietnia 1530 r.

Zobacz: L. Kolankowski, Zygmunt August, wielki książę Litwy, do roku 1548, Lwów 1913; Z. Wojciechowski, Zygmunt Stary, Warszawa 1946; S. Cynarski, Zygmunt August, Wrocław 1988; A. Sucheni-Grabowska, Zygmunt August król polski i wielki książę litewski 1520-1562, Warszawa 1996; W. Uruszczak, Sejm walny koronny w latach 1506-1540, Warszawa 1980; W. Uruszczak, Ustawy Zygmunta I z lat 1530 i 1538 w sprawie elekcji królewskiej, w: Prawo wczoraj i dziś. Studia dedykowane profesor Katarzynie Sójce-Zielińskiej, pod red. G. Bałtruszajtys, Warszawa 2000, s. 349-360. Ustawodawstwo zob. Volumina Constitutionum, T. 1, cz. 2, Do druku przygotowali W. Uruszczak, S. Grodziski, I. Dwornicka,  Warszawa 2000,  s. 78-83.